در ۱۴ ژوئن ۱۹۲۵، جمعیت حاضر در یک مسابقه، به
نشانه همراهی با اورفئو کاتالا، سرود (در متن اصلی دیده شود) پادشاهی را
هو کردند، اقدامی خودجوش که به در واقع واکنشی بود به دیکتاتوریپریمو دی ریوه را. حکومت به عنوان
انتقام، ورزشگاه را تعطیل کرد و گمپر را هم مجبور به کناره گیری از ریاست باشگاه
کرد. در ۱۹۲۸، مراسم قهرمانی بارسلونا در جام حذفی اسپانیا با ترانه‌ای به نام
اودا اِ پلاکتو برگزار شد، ترانه‌ای که توسط یکی از اعضای اصلی گروه «نسل
۲۷»، رافائا آلبرتی، و در وصف عملکرد قهرمانانه دروازه بان بارسا، نوشته شده
بود. در ۳۰ ژولای ۱۹۳۰، بنیان گذار باشگاه، خوان گمپر، بعد از دوره‌ای افسردگی که
به خاطر مشکلات شخصی و اقتصادی ایجاد شده بود، اقدام به خودکشی کرد. اگرچه بارسلونا
بازیکنان بزرگی مانند جوزپ اسکولا داشت که می‌توانستند به تیم کمک کنند، اما
باشگاه بعد از این وارد دوره‌ای از افت و نزول شد، که در آن کشمکش های سیاسی جامعه
ورزشی را به کلی تحت شعاع قرار داده بود. در این دوران، بارسا در سه جبهه با بحران
رو به رو بود، مالی، اجتماعی (شمار اعضای باشگاه روز به روز کاهش می‌یافت) و ورزشی
(با اینکه تیم جام کمپیونات دی کاتالونیا را در ۱۹۳۰، ۱۹۳۱، ۱۹۳۲، ۱۹۳۴،
۱۹۳۶ و ۱۹۳۸ تصاحب کرد، اما جز جام قهرمانی ۱۹۳۷ که بعدها پس گرفته شد، در سطح
اسپانیا توفیق چندادنی نداشت).

یک ماه بعد از شروع جنگ داخلی، رئیس چپ گرای بارسا، جوزپ سانیول،
توسط سربازان فرانسیسکو فرانکو در نزدیکی
گواداراما به قتل رسید. در تابستان ۱۹۳۷، اعضای تیم در اردوی مکزیک و آمریکا بودند که خبر وقوع جنگ داخلی
دیگر به آن ها رسید. قرار داشتن تیم درآن تور باعث شد که باشگاه از نظر اقتصادی در
امان بماند، و نیز نصف بازیکنان خواستار پناهندگی به مکزیک و فرانسه شدند. در ۱۶ مارس ۱۹۳۸،
فاشیست ها بمبی را در دفتر باشگاه
انداختند که خسارت قابل توجهی بر جا گذاشت. چند ماه بعد، بارسلونا زیر سلطه فاشیست
قرار گرفت، و به عنوان نمادی از یک کاتالانی مبارز، با مشکلات بسیار جدی
ای مبارزه می‌کرد، و این در شرایطی بود که تعداد اعضای باشگاه به تنها ۳٫۴۸۶ نفر
کاهش پیدا کرده بود.

بعد از جنگ های داخلی اسپانیا، زبان کاتالانی و پرچم کاتالانونیا ممنوع شد و تیم ها
از استفاده از اسامی غیر اسپانیایی منع شدند. این اقدام سبب شد که باشگاه اجباراً
به نام اسپانیایی «Club de Fútbol Barcelona» تغییر نام دهد و همچنین پرچم
کاتالونیا را از نماد باشگاه حذف کند. در سال ۱۹۳۴، بارسلونا در نیمه نهایی کوپا
دل جنلاریزیمو به مصاف رقیب دیرینه خود، رئال مادرید رفت. بازی رفت در لس
کورتس با برتری ۰ - ۳ بارسلونا تمام شد. قبل از آغاز بازی برگشت، یک مقام
امنیتی از طرف ژنرال فرانکو در رختکن بارسلونا با بازیکنان دیدار کرد. او به آن ها
"یادآوری" کرد که آن ها تنها به واسطه "سخاوت" حکومت است که می‌توانند بازی کنند.
بعد این اظهارات، در زمین بازی رئال کاملاً بر بازی تسلط داشت، و در پایان بارسا را
با نتیجه ۱ - ۱۱ در هم کوبید^[۴].